I dorośli i dzieci potrzebują czuć się bezpiecznie. Poczucie bezpieczeństwa wpływa na pewność siebie, asertywność, co z kolei przekłada się na polepszenie relacji, ugruntowania swojej pozycji, lepszą jakość życia.
Poczucie bezpieczeństwa które wynika bezpośrednio z psychiki można zwiększyć poprzez lekcje samoobrony czy ogólną wiedzę na temat unikania i deeskalacji zagrożeń. Szczególnie u dzieci które mają mniej siły, doświadczenia i wiedzy, nauka o bezpieczeństwie powinna być systematycznie wdrażana. Dobrze by dzieci wiedziały, jak zachowywać się w sytuacjach, które mogą im się przytrafić. W taki sposób rosną ich szanse na uniknięcie zagrożenia, lub zminimalizowania jego negatywnych skutków. Do takich sytuacji, o których dzieci powinny mieć wiedzę, zaliczyć można przebywanie w szkole, co wiąże się z bezpiecznym dojściem do niej i powrotem do domu. Na zajęciach samoobrony przerabiamy różne scenariusze przykładowych zagrożeń, gdzie wyróżnić możemy zagrożenie wypływające od rówieśników, starszych kolegów, czy dorosłych, jak i też niebezpieczeństwa związane z przejściem przez pasy, udaniem się w jakieś opuszczone miejsce. W Krav Maga jednym z podstawowych aspektów, na które kładziemy nacisk, jest umiejętność wykorzystania rzeczy, które mamy pod ręką. Dla dzieci więc przedmiotem, który mają zawsze przy sobie w szkole, jak i w drodze do niej i podczas powrotu do domu jest ich plecak. Rzecz, która może okazać się niewiarygodnie pomocna w poczuciu bezpieczeństwa i w praktycznym wykorzystaniu go w sytuacji realnego zagrożenia. Pełny i dokładny trening z jego wykorzystaniem przekazujemy oczywiście na naszych salach. Wyodrębnijmy kilka punktów, by pokazać w jaki sposób możemy potraktować plecak jako naszą broń, naszą tarcze.
Odgrodzenie się od napastnika. Taka forma użycia plecaka może okazać się bardzo pomocna głównie w przypadku ataku ze strony rówieśników, starszych kolegów lub nawet psa. Szybkie zdjęcie plecaka by przytrzymać go oburącz i wystawić przed siebie, oddziela nas od napastnika, nie zabierając przy tym możliwości użycia naszych własnych nóg w celu kopnięcia. Żeby lepiej zobrazować taką sytuację załóżmy, że nasz rówieśnik podchodzi do dziecka i chce w jakiś sposób zrobić mu krzywdę atakując go ręką. Wystawienie plecaka powoduje oddzielenie się, co psychologicznie będzie miało dobry wpływ na kontrolowanie sytuacji i niedopuszczenie jego rąk do naszej twarzy. Jednocześnie nie zabierając nam możliwości kopnięcia dziecko może kopiąc go w nogę spowodować, że agresor nie będzie mógł kontynuować wcześniej założonych planów. Potencjalnie dziecko stworzy sobie wtedy czas na to, żeby uciec od problemu. Jest to oczywiście tylko przykład tego, co możemy osiągnąć, przez odgrodzenie się plecakiem agresora.
Ciśnięcie plecakiem w agresora. Innym przykładem wykorzystania tego przedmiotu, może być próba wrzucenia go przez osobę która stoi tuż przed dzieckiem. Nie mówimy tutaj o dalekim rzucie, bo zazwyczaj plecaki są ciężkie, ale bardziej o odgrodzeniu się, tak jak wcześniej, z tym że teraz chcemy rzucić plecakiem w osobę, która stoi przed nami. To dodatkowo daje możliwość ucieczki a jeśli jest ona niemożliwa, obezwładnienia agresora, bez użycia kopnięć lecz np. wywracając go. Tak jak w poprzednim przypadku wzrasta nasza procentowa szansa na bezpieczne zakończenie tej niebezpiecznej sytuacji. Plecak który służy nam jako tarcza, dodaje pewności siebie, więc działania dziecka wynikają już trochę mniej ze strachu, a bardziej z poczucia kontrolowania tej sytuacji.
Przedmioty które są w plecaku. Jeśli plecak jest założony standardowo na plecach, to może powodować utrudnienie naszych jakichkolwiek ruchów. Już samo zdjęcie go spowoduje większą ilość możliwości. Dodatkowym aspektem mogą być mniejsze przedmioty, które zawsze mamy gdzieś na wierzchu jak np. piórnik i linijka, czy choćby jabłko z drugiego śniadania. Jeśli mamy do nich szybki dostęp i uzbroimy się w ten potencjalnie nic nie znaczący piórnik, sama możliwość rzucenia nim to kolejne zwiększenie szans dziecka.
Temat plecaka jest szerzej omawiany i trenowany na naszych zajęciach. Jednak już sama świadomość dziecka o możliwościach jego zastosowania, może być niezwykle pomocna. Trenując Samoobronę uwrażliwimy dzieci na różne możliwości agresji, które mogą się im przytrafić, a powtarzając ten proces raz za razem, dziecko nabywa pewności siebie, tak jak z każdą inną powtarzaną czynnością. Nigdy nie ma stuprocentowej gwarancji na bezpieczne wyjście z takich sytuacji. Jednak jeśli możemy przekazać dziecku wiedzę popartą doświadczeniem, oraz kiedy dziecko nabędzie w tym praktyki, zwiększamy szanse na pozytywny rezultat. Jesteśmy przekonani więc, że gra jest warta świeczki, bo chodzi tutaj o zdrowie psychiczne i fizyczne naszych dzieci. Mamy oczywiście nadzieję że takie sytuacje nie przytrafią się naszym dzieciom, natomiast sama świadomość co wtedy zrobić, na pewno polepszy jakość życia.